منافقان اسیر جهل و نادانی

اگر در تاریکی گرفتار شوید و آتشی روشن کنید، اطافتان را کمی می بینید؛ اما اگر ناگهان آتش خاموش شود، دیگر هیچ چیز نخواهید دید.

داستان منافقان نیز مانند کسانی است که در تاریکی جهل و نادانی گرفتارند. به جای آن که از نور ایمان و چراغ هدایت پیامبران استفاده کنند، از آتشی که خودشان با دورویی روشن کرده اند، بهره می گیرند. آتشی که نورش فقط کمی از اطراف را روشن می کند و هر لحظه رو به خاموشی می رود و اگر خدا آتش آنان را خاموش کند، در تاریکی جهل خود، هیچ چیز نمی بینند. آنان از شدت نادانی ، مانند کران و کوران و گنکانند؛ زیرا نه آیات و نشانه های حق را می بینند و نه صدا و ندای حق را می شنوند و نه حاضرند کلام حق بر زبان بیاورند. خداوند رحمان در مورد اینان می فرماید:

داستان آنان مانند داستان کسانی است که آتشی افروختند و هنگامی که اطافشان را روشن کرد، خداوند نورشان را خاموش کرد و آنان را در تاریکی رها کرد که هیچ چیز نمی بینند. کوران و کران و گنگانند و از گمراهی باز نمی گردند.

سوره بقره آیات 17 و18